Kamienica u zbiegu Koziej i Krakowskiego Przedmieścia

Charakterystyczna kamienica Kestnera stojąca u zbiegu Krakowskiego Przedmieścia i ulicy Koziej powstała w roku 1837. Projektantem budynku był budowniczy miasta, Józef Lessel. Od strony pałacu Teodora Wessla kamienica posiadała  ścięte narożniki. Okna środkowej osi, zarówno pierwszego jak i drugiego piętra były flankowane przez nisze z rzeźbami niestety nie znanego nam autora. W niszach na pierwszym pietrze zostały umieszczone posągi filozofów zaś wyżej popiersia na konsolach. Charakterystycznym elementem budynku były balkony pierwszego pietra umieszczone w ściętych narożnikach. Kamienica została nakryty blaszanym niskim dachem, który w okresie odbudowy zastąpiono mansardowym, wysokim dachem barokowym gdy tymczasem kamienica była dziełem późnoklasycystycznym. Z początkiem września 1837 roku w lokalu obejmującym parytet i piętro została otwarta cukiernia Laurentego Tosio, kusząca kawą, ciastkami i pączkami. Z czasem lokal zmienił właścicieli a zostali nimi Bott oraz Clotin prowadzący lokal przez kilka dziesięcioleci. Szyld z nazwiskami właścicieli widzimy na fotografii wykonanej przez Konrada Brandla z około roku 1890.
Po wojnie, kamienicę odbudowano ze zmianami, wspomnianego wcześniej dachu. Kamienica została też pozbawiona charakterystycznych balkonów. Przez całe powojenne dziesięciolecia gastronomiczne tradycje kultywowała kawiarnia „Telimena”.

Fotografia Maurycego Puscha ze zbiorów MW.